مرا کسی نساخت، خدا ساخت، نه آنچنان که کسی می خواست

که من کسی نداشتم. کسم خدا بود، کس بی کسان.

در باغ بی برگی زادم و در ثروت فقر غنی گشتم و از چشمه ایمان سیراب شدم

و در هوای دوست داشتن دم زدم و در آرزوی آزادی سر برداشتم

و در بالای غرور قد کشیدم و از دانش طعامم دادند و از شعر شرابم نوشاندند

و از مهر نوازشم کردند تا : حقیقت دینم شد و راه رفتنم و خیر حیاتم شد

و کار ماندنم و زیبایی عشقم شد و بهانه زیستنم

عشقم

نظرات شما عزیزان:

mehraban

ساعت1:37---19 اسفند 1390

[وب سایت]

چقَـــدر دلــَـــــم مي خواهـــَــــد
نامهـ بنويسمـــ .....
کاغذ و پاکتــــ هــَــــم هَســــت ...
و يک عالمهـ حـــَـــرف !
کاشــــ ،
کسيــــ ،
جاييـــــ ،
منتظرمــــ بــــود .......!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: